Naučnici već decenijama pokušavaju da saznaju da li red rađanja djece ima trajan uticaj na razvoj ličnosti čovjeka. Novo istraživanje pokazuje da prvorođena djeca imaju neznatno veći kvocijent inteligencije (IQ) u odnosu na mlađu braću i sestre.

U studiji koja je objaveljena u časopisu Proceedings of the National Academy of Sciences, naučnici su kombinovali velike baze podataka iz Njemačke, SAD-a i Velike Britanije. U istraživanju je učestvovalo 20.000 djece čiji razvoj su naučnici pratili od rođenja pa do 14. godine života.

Razlozi za ovakve rezultate možemo pronaći u ponašanju roditelja koji prvorođenu djecu intenzivnije podržavaju u aktivnostima koja podstiču rad mozda, uključujući čitanje, kreativne igre i muziku. Iako emocionalnu podršku podjednako daju svoj djeci, roditelji se nakon prvog djeteta “opuste” i češće se upuštaju u socijalno rizična ponašanja kao što su pušenje, veća konzumacija alkohola i sl.

Dodatna pretpostavka većeg IQ-a kod starije djece jeste činjenica da su oni bili u poziciji da mlađu braću i sestre uče o funkcionisanju svijeta. Za učenje drugih ljudi potrebno je angažovanje velikog kognitivnog potencijala pa djeca moraju da se prisjećaju znanja koje su usvojili, kako da ga struktuišu i da smisle najbolji način da prenesu znanje.

Ipak, istraživanje nije pokazalo da red rađanja ima bitan uticaj na bilo koju od dimenzija ličnosti koje su naučnici posmatrali: ekstravertnost, ugodnost, savjesnost, emocionalnu stabilnost i maštovitost. Istraživanje je odbacilo pretpostavke da su prvorođena djeca veći perfekcionisti, a da su zadnjerođena djeca buntovnici. Drugim riječima, ako izuzmemo IQ, razvoj ličnosti manje određuje uloga u porodici nego što se do sada mislilo.